Obsesje muzyczne

die_Kreatur

*sięga pamięcią do czasów obsesji na punkcie Lacrimosy, tej samej Lacrimosy, której dzisiaj nie słucha i którą nie za bardzo lubi* Nie, nie potrafiłabym tak... odciąć się całkowicie i hejtować ile wlezie. W momencie obsesji bezgraniczna miłość do zespołu tak silnie miesza się z moją osobowością, że nawet długo potem trudno mi rozgraniczyć, wprost powiedzieć "to jest głupie i woglę fe", bo nawet jeśli takie w mojej aktualnej opinii jest, to wciąż jest integralna część mnie. Po prostu w momencie obsesji żyję tą muzyką, tym zespołem i to jest cały mój sens życia.
Ale to pewnie nie jest normalne, ja mam nerwicę. Rolling Eyes

cornshucker

6 klasa podstawówki - 2 gimbazy podniecenie na całego My Chemical Romance. Już nie słucham, ale kilka ponownych podejść było i sentyment wciąż został a Gerard i Mickey wciąż są hot.
2 gimbazy - 1 liceum - Guns N' Roses. A teraz mam ich przesyt, strasznie mi szkoda, bo tyle wspomnień i serio, tyle im zawdzięczam (takwiemjaktochujowobrzmi) i mimo wielu różnych ekscesów niepowodzeń i że zawsze mogło być lepiej, to w moich oczach są wielcy. Axl diva jest wielki. Slash jest wielki, Izzy, Duff i Steven są wielcy. Bo po prostu tak, a że ich nie słuchałam od dawna, no cóż, może wrócę, może nie.
Teraz się jaram The Beatles, tak bardzobardzobardzo jak kiedyś Gunsami, chłonę wszystko, filmy, dokumenty, wywiady, jakieś nagrania live, alternatywne wersje no meeega. (I wciąż myślę o tym, że kiedyś znów mi się znudzi i przestawię się na coś jeszcze ambitniejszego, bo każda kolejna obsesja to mój level up, do you see? Może kiedyś dotrę do muzyki klasycznej, huehue)

Em

Helen!

Catelyn

Kurczę, co ja zrobiłam, nowy temat jakiś o.O Aktualnie uważam się za człowieka szczęśliwie wolnego od obsesji, chociaż niektórzy mieliby na ten temat co innego do powiedzenia. Ale to naprawdę jeszcze nie jest obsesja.

pieriestrojka

die_Kreatur

Hm, to w tym świetle moja Rammsteinowa mania wcale obsesją nie była. Historię ogarnęłam dopiero po kilku miesiącach, zdjęć z chłopcami-Ramsztajnowcami wciąż mam relatywnie mało (bo czym jest siedemset ileś fotek zbieranych przez cztery lata wobec otchłani internetu? Embarassed

), zaś daty urodzin... taaak... panom zbiera się tak gdzieś pod pięćdziesiątką... chyba.
Co nie zmienia faktu, że uzależnienie od R+ było w tym okresie tak silne, że m.in. ustanowiłam swój życiowy rekord niewyspania - nie zmrużyłam oka przez trzy doby z hakiem, bo po prostu nie mogłam się zmusić do wyłączenia muzyki. Rolling Eyes

A potem było gorzej.

Myślę, że o obsesji można zacząć mówić, kiedy miłość do zespołu nieco wymyka się spod kontroli. Tzn. kiedy wyłączenie/przełączenie muzyki urasta do rangi nie lada problemu, kiedy nie można wyrzucić zespołu z myśli, kiedy uaktywnia się w nas potrzeba rzucenia wszystkiego w diabły i wyszukiwania już, natychmiast informacji/wywiadów/zdjęć/filmików dotyczących zespołu - TO WIEDZ, ŻE COŚ SIĘ DZIEJE.

Teraz słucham codziennie Ordo Rosarius Equilibrio, Therionu i Sabatonu, ale choć znam już całą dyskografię na pamięć, nie uważam, żebym miała obsesję, niestety; uwielbiam te zespoły, ale nie czuję silnego przymusu słuchania tego i tylko tego czy wkuwania na pamięć historii tych grup.
Myślę więc, że należałoby rozgraniczyć "fazę" na jakiś zespół a "obsesję", gdyż pierwsze to raczej "wielka ochota na słuchanie", a drugie to "miłość" w sensie psychiatrycznym. Very Happy

cornshucker

Słowo obsesja jest tu raczej tylko dla efektu, inaczej wszystkie pisałybyśmy z wariatkowa Smile

nie czuję w sobie nawet ochoty ani żalu, że nie jadę na Slasha - czy mi przeszłojuż zupełnie, czy to tylko separacja? Rok temu jakby mi ktoś powiedział, że Slash mi się znudzi to zabiłabym.

die_Kreatur

cornshucker

Na szczęście nas to nie dotyczy (jeszcze) Smile

Midge Foe

Jeśli patrzeć na kryteria pieriestrojki i Kreatury to ja nigdy nie miałam żadnej obsesji. To się wiąże z wydawaniem dużych ilości pieniędzy (zwłaszcza na polskie standardy, jeśli fazować na coś zza granicy), a ja biedny student jestem, dość skąpy na dodatek, więc odpada od razu. No i bym zwariowała, gdybym się ograniczała przez długi czas do jednej rzeczy. No i nie potrafię się obnosić z tym, co lubię - nie dlatego, że jakiś mało znany w moim środowisku zespół przestanie być "mój" (bo sądzę, że im więcej fanów tym lepiej), tylko po prostu nie lubię zdradzać o sobie (a w tym o swoich zainteresowaniach) więcej niż muszę.

Catelyn

die_Kreatur

Moje ulubione forum rzekło: http://www.sierzantundsaper.fora.pl/lampa-z-zielonym-abazurem,27/co-czyni-fanem-czyli-na-marginesie-fake-geek-girl,4103.html
Rzucam do dyskusji, bo imho tu pasuje.

@Cat: tzn. muzyczna i personalna?
E: Chciałam napisać coś jeszcze, ale nie napiszę, bo moją obsesję na punkcie Lacrimosy hadleys ma nieszczęście pamiętać.

Catelyn

Kreatur, tak, dokładnie o to mi chodzi Very Happy

CarpeDiem

Ostatnimi czasy jakoś słycham na przemian piosenek Neckelbacka, Florence, albo Rihanny. Od czasu do czasu jakieś inne. Ale to rzadko.

MF