Muzyka a geografia

Midge Foe

Do ankiety dałam dwa największe i najpopularniejsze rynki muzyczne świata, ale wypowiadajcie się na temat każdego zakątka świata, z którego znacie jakąś muzykę. *oczami wyobraźni widzi Kreaturę rozprawiającą o naszych sąsiadach z zachodu*
Osobiście bliższa mi jest muzyka Brytoli Cool

Konkretniej Anglików. Ogólnie ta muzyka jest mi bliższa niż nasza polska, może to przez moją mentalność, której bliżej jest do umiarkowanego morskiego klimatu Wysp Brytyjskich. Z USA sporo dobrej muzyki wyszło, ale brakuje jej tego klimatu, może też spójności. W zasadzie dość często potrafię zgadnąć, że jakiś zespół jest brytyjski już po przesłuchaniu jednej piosenki Laughing

A mimo to jednak różnorodności im nie brakuje. W USA różnorodność jest, ale brak jakiejś wspólnej cechy. Nie wiem, czy ktoś zrozumie, do czego piję w tym akapicie, ale ja się naprawdę staram wszystko łopatologicznie wyjaśnić, tylko czasem się nie da.
Co do reszty świata: jakoś zawsze dobrze mi się kojarzyła muzyka ze Skandynawii i Australii. Od czasu do czasu włączę jakąś włoską stację muzyczną i przyjemnie mi się słucha, ale na pewno nie na tyle, by się bliżej zapoznać. Nie przepadam za to za Japonią i innymi Azjatami, muzyka brzmi dość egzotycznie, mają swój styl, ale to nie dla mnie.
No i Polska na sam koniec. Przyznaję, że jeśli chodzi o rocka (a tego najczęściej słucham), nie trafiają jakoś do mnie te najpopularniejsze zespoły typu Coma, Happysad, Pidżama Porno, Perfect, Kult czy inne. A wystarczy trochę pogrzebać i pod spodem jednak się znajdzie coś ciekawego typu Riverside. Może trochę mnie razi język polski (jakoś często coś mi zgrzyta gdy ktoś po polsku śpiewa, no i łatwiej wykryć grafomańskie teksty), bo te rodzime zespoły, które lubię najczęściej śpiewają po angielsku Laughing

cornshucker

Uwielbiam Wielką Brytanię. Jednak jeśli chodzi o muzykę, kraj z którego pochodzi dany artysta nie ma większego znaczenia. Według widgetów na last.fm słucham więcej brytyjskiej muzyki, ale to dlatego, że większość z mojego szczytu pochodzi z WB. Dalej jest totalny amerykańsko-brytyjski misz-masz. Oprę się o dobrze znane mi przykłady sprzed kilku dekad. Muzyka znacznie ewoluowała jeśli chodzi o granice - przed The Beatles to Amerykanie przodowali w produkcji hitów i gwiazd. Zaczyna się brytyjska inwazja i proporcje trochę przechylają się na drugą stronę, dlatego, że pojawiają się Stonesi, The Who, Pink Floyd, Led Zeppelin i cała masa innych zespołów, ale USA też ma wtedy świetnych artystów - Hendrix, Bob Dylan, Jefferson Airplane, The Doors. Klasyfikowanie muzyki według kraju po roku ~65 aż do teraz jest bezsensu według mnie. Beatlesi otworzyli furtkę zacofanym europejskim wykonawcom, którzy ekspresowo dorównali tym zza oceanu.

Jeśli chodzi o inne kraje słucham pojedynczych wykonawców.

die_Kreatur

pieriestrojka

die_Kreatur, też nie lubisz Azji? Piąteczka. Myślałam, że tylko ja nie pałam doń sympatią, bo prawie wszyscy moi znajomi rozpływają się nad Chinami, Koreami i nie wiadomo czym jeszcze. A ja i tak na wszystkie te zespoły mówię chińskie. Moja ignorancja jest przerażająca. ;____;
ROSJA, ROSJA, ROSJA. Z tego kraju wyszło mnóstwo genialnych zespołów folk metalowych, jest parę takich, które grają bardzo dobre połączenie punku i ska. No i ja kocham wszystko, co z Rosją związane, więc taki wybór nie dziwi, nieprawdaż?
Skandynawia jest bogata w dobre zespoły. Szwecja wiedzie prym pod tym względem, tam narodziło się mnóstwo fantastycznych zespołów.
Z niemieckich grup dobry jest Oomph! i E Nomine. Prócz Rammsteina, rzecz jasna. Głębiej w niemiecką muzykę nie wchodziłam, nastawiona jestem raczej na wschód: Rosja, Ukraina.
USA nie lubię jako kraju ogółem i może dlatego amerykańskich zespołów nie słucham, nie licząc tych legendarnych. Wielka Brytania mnie ni ziębi, ni grzeje, niektóre grupy są niczego sobie - na przykład The Police. <3
Polska jest bardzo przeciętna. Niewiele znam zespołów, które by mnie zachwyciły. Słucham chyba jedynie Huntera i Radogosta, reszta ma albo fatalnie nagrane kawałki i niewyraźny wokal, albo gra mało innowacyjną muzykę.

die_Kreatur

E Nomine jest niemieckie? Naprawdę? Śmiesznie, zawsze żyłam w przekonaniu, że to projekt amerykański, tylko po niemiecku śpiewają dla efektu. Laughing

Ale nie znoszę, nie znoszę, nein.

pieriestrojka

Niemieckie, niemieckie! Very Happy

Przynajmniej z tego, co mi wiadomo. Czemu nie znosisz? :c Gdyby mi ktoś powiedział jakiś czas temu, że mi się takie techno spodoba, wyśmiałabym go. Ale jak widać - wszystko jest możliwe. E Nomine nie jest złe, Das Testament chyba najlepsze. Aż dziw, że pozwoliłam temu czemuś bytować na moim laście, jeszcze mnie wyzwą od pseudometali czy coś takiego. Laughing

die_Kreatur

Yhm, czemu nie znoszę? Głównie z powodów religijnych; jeśli idzie o stosunek do religii, jestem dziwnym połączeniem wojującego ateisty i ortodoksyjnego katolika Embarassed

. Po pierwsze, takie wykorzystanie Pisma Świętego podchodzi dla mnie już pod profanację. Po drugie... no cóż, znam już niemiecki na tyle, żeby rozumieć ze słuchu, a jeśli miałabym ochotę słuchać Słowa Bożego, poszłabym do kościoła. Rolling Eyes

Poza tym nieco alergicznie reaguje na połączenie mistyki z trance'em, ale w przypadku akurat tego projektu jest to kwestia drugorzędna.
Ale de gustibus non est disputandum.

pieriestrojka

A mnie podoba się właśnie to wykorzystanie Pisma Świętego. I - chociaż tak naprawdę nie mam pojęcia, jaki cel mieli w tym wykonawcy - moim zdaniem nie jest to profanacja, a wręcz propagowanie chrześcijaństwa. No i cóż, dla mnie słuchanie Słowa Bożego po niemiecku jest interesujące, lubię słuchać modlitw w obcych językach, ale to już osobiste upodobania. :3

die_Kreatur

Dlatego mówię, że de gustibus non est disputandum. Zdaje sobie sprawę, że z moimi radykalnymi przekonaniami na temat religii zaliczam się do ekstremy.